Viva la Vietnam!

Zo, ik heb zelfs speciaal tijd ingepland om jullie weer eens een update te geven over mijn leventje hier. Want wat gaat de tijd ontzettend snel! Ik zit alweer bijna op de helft van mijn trip door Vietnam en heb de afgelopen dagen zo veel meegemaakt en gezien.

Met mijn vorige blog was ik gebleven in Kanchanaburi, het stadje ten westen van Bangkok waar ik o.a. de Bridge over the River Kwai heb gezien. Natuurlijk een toeristische trekpleister en omdat het super warm was, ben ik daar na 20 minuten alweer weg gegaan. In de middag nog een bezoekje aan het JEATH war museum gebracht, dat ik erg indrukwekkend vond omdat er allemaal originele afbeeldingen en krantenstukken (zelfs uit de Volkskrant) hingen van de krijgsgevangenen die mee hebben gebouwd aan de Death Railway van Thailand tot in Burma. ’s Avonds nog op stap geweest met Koen (34) uit Tilburg, die in zijn eentje voor het eerst ging backpacken en zichzelf constant wees op zijn eigen beginners fouten. Haha ik vond het dus ook wel heel schattig dat ik zijn vragen moest beantwoorden als: “Hoeveel sneldrogende handdoeken heb jij dan bij je?” en “Kies jij voor airco of fan rooms?”.

29 februari was mijn laatste dag in Thailand. Terug gereisd naar Bangkok waar ik vervolgens met een bak popcorn en cola in de superluxe bioscoop stoel ben geploft. Maar al snel moest ik weer opstaan omdat het toch wel zo respectvol is om te staan terwijl het Thaise Anthem wordt afgespeeld. Lekker weg gezwijmeld van George Clooney in “The Ides of March” en daarna met al mijn spullen in de trein, op naar het vliegveld. Omdat ik pas 01 maart om 06.50 zou vliegen, was het dus een lange nacht op het vliegveld waarbij ik nauwelijks geslapen heb. In het vliegtuig zaten mijn buurman (had waarschijnlijk op precies dezelfde houten harde bankjes van het vliegveld geprobeerd een tukkie te doen) en ik dus ook zwaar vermoeid te knikkebollen.
Gelukkig ging de vlucht prima en was alle bagage wederom goed overgekomen. Vol enthousiasme liep ik in mijn topje en korte broek de deuren van Hanoi Airport uit, maar zo snel als ik buiten stond, zo snel was ik ook weer binnen, want getver, wat was het kouddddd!! Ik had helemaal niet beseft dat ik een stuk noordelijker zat en het dus koud, vies, miezerig weer was. Dus toen onderuit mijn backpack, mijn dikke fleece vest en lange chill-broek maar eens tevoorschijn getoverd..

Mijn vriendinnetje uit Enschede, Annemieke, woont op dit moment voor een paar maanden in Hanoi en haar ging ik dan ook deze eerste Vietnamese dagen opzoeken. Wat was het fijn om weer iemand te knuffelen en gezellig mee te kletsen die je kent :D! Niet weer opnieuw kennis te hoeven maken met je dorm-buddies en de standaard vragen als; “Waar kom je vandaan, hoelang ben je aan het reizen en waar ben je overal al geweest?” te beantwoorden. Ze woont in een soort studentenhuis met hele gezellige, spontane huisgenootjes en heeft haar eigen motor waar we samen wat mee door Hanoi hebben getoured. Ze rijden hier trouwens rechts, wat weer even wennen voor mij was aangezien ik de afgelopen maanden alleen maar met links rijdend verkeer getrotseerd had.

02 maart zijn we lekker dagje in Hanoi gebleven en hebben we o.a. een bezoekje gebracht aan het Ho Chi Minh Mausoleum Complex en jawel, DE KAPPER! Want dat was hard nodig en Annemieke wist wel een goed zaakje. Voor 120.000 VND (oftewel €4,80) de beste knipbeurt ooit gehad. Bijna iedere haar werd afzonderlijk op maat geknipt en vol zorgzaamheid behandeld. Ze vonden mijn natuurlijke krullen sowieso al interessant want bijna iedereen heeft hier van dat dikke, stijle, pikzwarte haar.
’s Avonds zijn we naar het waterpoppen theater gegaan. Maar Miek en ik hebben meer dubbel gelegen om de “vreemde” verhalen die uitgebeeld werden en niet-bedoelde-asymmetrische bewegingen van de poppen dan dat de voorstelling zelf nou zo leuk en bijzonder was. Achja, het was wel weer een check op mijn to-do-list ;). Daarna nog een drankje en een dansje gedaan in de Amazon bar, waar ik de leuke vrienden van Miek leerde kennen en om half 2 met de motor terug naar haar huis gereden.

De volgende ochtend was het vroeg opstaan want om 8 uur moesten we klaar zijn om vervolgens met de bus naar een dorpje, 60 km van Hanoi, te rijden. We hadden tickets geboekt voor de Perfume Pagoda tour, al vragen we ons nog steeds af waar die 25 US Dollar nou in is gaan zitten.. Maar dat kon de pret niet drukken want de tocht was prachtig. Eerst met de bus over modderige landwegen, vol met plassen (want ja het was nog steeds koud miezerig weer, en ik had al voor de 3e dag op rij mijn lange broek en fleece vest aan) en prachtig uitzicht over de groene rijstvelden. Wat me trouwens opviel was dat tussen en in alle rijstvelden een soort kleine begraafplaatsjes zijn. Waarschijnlijk van de familie van de rijstveld-eigenaren, maar echt gezond lijkt me dit toch niet..
Vervolgens met een bootje tussen het Karstgebergte door naar een ander plekje (waar je dus ook alleen per boot kon komen). Het was een soort havendorpje met allerlei restaurantjes waar de stukken vlees letterlijk voor aan de straat hingen. Honden, stekelvarkens, eekhoorns, noem maar op, alles hing daar aan een haak te bungelen, al wachtend tot iemand weer een stukje aanwees wat hij/zij graag op zijn bord wilde hebben. Get-ver-demme, ik werd er gewoon misselijk van en was bij de lunch dus ook spontaan vegetariër.
Na een uur lang trappen geklommen te hebben, uiteindelijk bij de Perfume Pegoda aangekomen; een tempel in een grote grot opening. Vanwege het 3 maanden durende Lunar Festival, was het enorm druk en werden duizenden goud-glimmende offers de grot binnengebracht. We zijn dus niet heel lang in de grot gebleven, ook omdat er niet zo heel veel indrukwekkends te zien was. Terwijl de oudjes met de cable car naar beneden gingen, huppelden Miek en ik de trappen weer af naar beneden maar toen waren ook wij toch wel blij dat we onze benen rust konden geven tijdens de boot en bus reis terug naar Hanoi.

04 maart niet zoveel gedaan en 05 maart vervolgens met de nachttrein naar Sapa gegaan. Ook dit was een tour die ik via het Hanoi Backpackers Hostel geboekt had (echt een aanrader; heel gezellig, mooi, schoon en alles goed geregeld!!). De 3000m, aan China grenzende, bergen waren echt geweldig om te zien (prachtige foto’s zijn daar het resultaat van) en daarbij hadden we ook nog eens strak blauwe lucht en volop zon! Terwijl we met de groep van 12 man door de vallei liepen, liepen er ook allemaal oude vrouwtjes en jonge meiden in traditionele kleding en met grote, zware manden op de rug met ons mee. Zij gingen terug naar hun bergdorp waar wij die nacht zouden overnachten in een homestay. Mennnn, wat was ik aan het genieten, het voelde een beetje alsof je in Oostenrijk door de bergen aan het wandelen was, maar dan eigenlijk toch ook weer helemaal anders, haha!

Ik was met een hele leuke groep en dat zorgde dus ook voor een hele gezellige avond! We mochten de rice wine van de hilltribe proberen maar omdat dat spul niet te pruimen was, werd het aardig weggespoeld met wat Tiger biertjes. Samen met dokter Jeffrey van het UMCG en de Serviër die we Borat noemden, zouden we een duik in de rivier beneden gaan maken, maar omdat ik halverwege mijn enkel verzwikte, ging dat feest niet door. Dan is het toch wel handig een dokter bij je te hebben, want meteen werd mijn voet gestabiliseerd (haha pap ik moest nog aan jou denken, want jij doet dat op precies dezelfde manier :P) en werden er testjes gedaan om te kijken of ik mijn enkelbanden gescheurd had. Dat was gelukkig niet het geval, ondanks dat die enkel altijd al best zwak is omdat ik hem vroeger tijdens handbal wel al een keer ingescheurd heb gehad.

Met 2 paracetamol achter de kiezen, de volgende dag toch wandeltocht_2 getrotseerd en vervolgens heerlijke verkoeling gevonden bij de waterval. Terwijl we op de bus zaten te wachten die ons terug zou brengen naar Sapa, zat ik heerlijk met wat kleine kindertjes te spelen en ook dat leverde weer prachtige foto’s op! Wederom had ik op dat moment ook echt een geniet moment :D, want terwijl ik met stenen, hartjes in het zand voor hen maakten, de zon op mijn bolle toet scheen, luisterde ik naar het heerlijke nieuwe album van Coldplay :D!

’s Avonds met de nachttrein terug naar Hanoi, waar ik in de ochtend 2 uurtjes had om nieuwe kleren in mijn Eastpack te stoppen, te ontbijten en een douche te nemen. Daarna was het tijd voor de volgende trip die ik geboekt had: Rock Long Rock Hard Halong Bay! Mennn samen met Sapa waren dit de beste dagen van mijn hele doorreis hoor!! Op een oud schip voeren we tussen de prachte limestones van Halong Bay rond. Halong Bay ligt aan de noord-oost kust van Vietnam en is ondertussen 1 van de 7 wereldwonderen geworden. De mistige deken die over de limestones hing, zorgde dan ook voor een prachtige, mysterieuze a-la-Pirates-Of-The-Carribean-look! Wouwww, wind door mijn haren en eindeloos turen, het was inderdaad geweldig mooi!! :D

Wederom zaten er nu ook hele gezellige mensen in mijn groep en al snel raakte ik aan de praat met wat leuke sportieve jongens; 2 van hen (Australiers) kwamen net van Afrika en hadden daar de Kilimanjaro beklommen, iets wat ook al vanaf Tanzania op mijn bucket-list staat :D! Samen met de Nederlandse Ernst, doken wij als ware “Dutch-heroes” als eerste van dek 3 af, het toch wel koude water in en vervolgens vormde ik met de Australische Ben het snelste kajak team. Leuk om iedereen zo actief bezig te zien en ondertussen te genieten van de prachtige natuur. Onder de limestones door, nog naar een grote cave waar we het verhaal over Halong Bay (ofwel de descending dragon) kregen.

Uiteindelijk weer terug op de boot (ik had heel luxe, mijn eigen cabin) een warme douche genomen en na het diner, had onze tour guide Rusti (zo gek als een deur en super grappig!) de kaarten voor het drankspel klaar gelegd. We deden een soort Ring of Fire, maar dan net even anders. Omdat iedereen leuk mee deed, werd dit een groot succes! Mennn wat heb ik veel gelachen :D. Bij de S.A.D. (oftewel straight arm drinking) ging de helft van het drankje mijn delicatesse in, ondertussen zaten er mensen als “trol” onder de tafel of liepen er jongens met bh’s rond. Sorry opa en oma, dat ik dit toch moet vermelden, maar ik heb in 2 uur nog nooit zoveel verschillende piemels gezien, want de ene na de andere opdracht werd met veel enthousiasme voltooid. Hahaha, ik hoor de meeste van jullie nu denken: “Hoe kan dit nou leuk zijn?!” maar voor de ervaren drankspel drinkers onder ons en met een beetje inleveringsvermogen moet je begrijpen dat dit gewoon een leuk, geslaagd spel was ;)!
Het feest ging boven op het dek door terwijl er lekkere muziek werd gedraaid, iedereen gezellig aan het kletsen was en de maan een mooie gloed over de prachtige bay gaf.

De volgende ochtend, vroeg op en na de lunch werd de groep gesplitst. Velen deden alleen de 2D1N tour, maar omdat de extra dag van de 3D2N tour bestond uit o.a. rock-climbing, wake-boarden of tubing, volleyballen en frisbeeën, bleef er een selectief, sportief groepje van 14 man over. Wij gingen verder naar Castaway island waar we de hele dag heerlijk actief bezig zijn geweest :D! Echt genieten want het bestond uit niet meer dan een klein strandje, met 5 open bamboe hutjes, een volleybal net en prachtig uitzicht op wederom de limestones. Na rock-climbing (ik was het enige meisje die omhoog ging en daarbij ook nog eens de top haalde, dus ik was best wel beetje trots op mezelf :)!), een volleybal- en frisbee toernooi, was het tijd voor wake boarden! Was wat dat super gaaf! De jongens gaven me goede instructies maar uiteindelijk is het toch iets wat je gewoon moet doen en uitproberen. Het is moeilijker dan het lijkt, zeker als je het voor de eerste keer doet, maar uiteindelijk is het me toch gelukt om 3 machtige mooie seconden rechtop te staan :D! Wat was dat kicken! Iets wat ik zeker ook in Enschede in het Rutbeek een keer wil gaan doen! Al zal ik dan de prachtige omgeving (ik bedoel we deden dit gewoon even in f*cking Halong Bay ;)!) er bij moeten denken.

’s Nachts was er ook even een letterlijk en figuurlijk lichtpuntje in mijn leven, want aan de kustlijn was de indrukwekkende fluorescerende plankton te zien! Echt bizar; als je bijvoorbeeld een steen in het water gooide, was het een groot lichtspektakel in het water. Op een simpel matrasje, terwijl je het water hoorde klotsen en als je rechtop in bed zat, ook tussen de palmbomen door kon zien, vervolgens als een prinses in slaap gevallen. Ja, ik ga het nog een keer zeggen, maar dit waren echt de beste dagen van mijn doorreis :D!

09 maart was het lange een reis dag omdat we van Castaway Island in Halong Bay helemaal terug gingen naar Hanoi. Daar heb ik nog even met Annemieke wat gegeten, kreeg ik een super lief kaartje van Daan (die hij naar Miek’s huis had gestuurd) onder de arm gestopt en heb ik vervolgens nog de nachtbus naar Hue genomen. Omdat ik toch wel een beetje zat was van de kou en miezer, wilde ik graag snel naar zuiderlijker Vietnam afzakken. Echter in Hue was het weer niet veel anders dus daar ben ik ook maar anderhalve dag gebleven om de citadel (met de Forbidden Purple City) en de tombes te zien. Ik had een scooter gehuurd dus ik was vrij om te gaan en staan waar ik wilde en op die manier kwam ik nog bij een bijzondere pagoda waar ik de enige toerist was. Er stond een groot wit beeld van Quan Am en langs de trappen lagen overal zieke oude of jonge mensen met aandoeningen of afwijkingen. Een meisje vertelde mij dat er vandaag extra gebeden werd voor de gezondheid van jezelf of de familie en dat er daarom zoveel zieke mensen hier waren. Boven aan op de heuvel was er dan ook een ceremonie, die geleid werd door in geel geklede monniken. Grappig om dit te zien, omdat ze weer heel anders gekleed waren dan de monniken die ik in Thailand had gezien. Ook liepen er allemaal vrouwtjes met propvolle vogelkooitjes rond. Voor 5000 VND heb ik vervolgens ook een zwaluwtje gekocht die ik voor mama de lucht in heb gelaten!

In de middag van 11 maart ben ik vervolgens met de bus verder gegaan naar Hoi An. Omdat ik nu toch wel erg verzadigd begin te raken van alle reisavonturen heb ik besloten hier een paar dagen te blijven en lekker te genieten, te ontspannen en vooral ook even niets te doen. Ik ben heel blij dat ik zo 2 mnd aan het reizen ben, maar ik kan me niet voorstellen dat er mensen zijn die een half jaar alleen maar aan het reizen zijn. Op een gegeven moment raak je zo verzadigd en zijn bepaalde dingen niet meer speciaal of extra mooi. Zo ben ik ondertussen al aardig tempel moe en dan ga je bepaalde tempels toch skippen die je waarschijnlijk normaal wel graag had willen zien. Mijn tactiek is dus ook, straks naar huis, weer een paar maanden energie, reiskriebels en –verlangens kweken en daarna pas je volgende trip naar een nieuw land boeken. Maarrrr dat neemt niet weg dat ik nu niet geniet hoor ;)! Want nog steeds reis ik vol enthousiasme en zie nog steeds genoeg prachtige dingen. Het was meer dat ik nu even toe was aan een paar dagen op een vaste plek, waar je niet iedere dag opnieuw je Lonely Planet hoeft open te slaan om je weg door de stad te kunnen banen.

Hoi An is echt wel een van mijn favoriete stadjes; heel knus, gezellig en vooral romantisch! ’s Avonds zijn alle straten prachtig verlicht met gekleurde lampionnen en overal zijn lekkere restaurantjes langs de rivier te vinden! De temperatuur is hier ook weer hoger en komende woensdag wordt er zelfs zon verwacht (lees: Trudy gaat lekker op een fietsje naar het strand :D!).

Gisteren (12 maart) ben ik naar 2 van de 200 tot 300 tailors hier in Hoi An gegaan. Ik heb een mooi leren jackie, bijpassende laarzen, een jurkje, 3 blousjes en een colbertje op maat laten maken. Vanmiddag ga ik het voor de eerste keer proberen en worden er evt. aanpassingen gedaan om het te af te kunnen maken. Kortom, ik leg mezelf hier wel even in de watten ;)!

Pap en mam liggen ondertussen ook heerlijk met hun billen op het strand van Langkawi te genieten. (Voor Jell: ze zitten op mijn advies nu ook in The Rainbow Lodge ;)!!) Toch wel erg leuk dat ik precies weet waar ze zitten en uithangen en morgen gaan ze waarschijnlijk dezelfde scooter tocht doen die ik op 2e kerstdag zelf gemaakt heb.

Nog even voor mijn trouwe lezers. Ik heb paar dagen geleden ook eindelijk de foto’s bij mijn vorige waarbenjij.nu blog geplaatst. Dus als je nog wat foto’s wilt zien van Sukhothai, mijn jungle trip, de cooking course, Tiger Kingdom en mijn trip naar Sapa, klik dan even op de blog genaamd: “Jungle tocht, meditatie cursus & hippie oord Pai”.

*Gefeliciteerd!!* Het is je wederom gelukt om je door mijn lange blog heen te slaan :D! Thanks thanks thanks, voor het lezen van mijn blog en al die lieve berichtjes en reacties!! Toppers zijn jullie hoor! Want ik weet dat het leventje in Nederland ook heel druk is en tóch maken jullie er steeds weer even tijd voor om het te lezen en af en toe een stukje te plaatsen! Haha en dan zeur ik hier over het feit dat ik “geen tijd” heb om een blog te typen :P.. Sorry, maar ik ben gewoon ondertussen zo gewend aan dit luxe leventje! Viva la Vietnam!